Δύο εβδομάδες πρίν αποφασίσαμε με το αγόρι μου να πιούμε ρακομελάκι...Που να πάμε;ρωτάω (καθώς διαθέτει καλό γουστο)"Στο Ελαικόν"απαντάει.Μια και δυό ετοιμαζόμαστε(εκείνος έκανε 5 λεπτά εγώ...20!) και βρεθήκαμε σε ένα πολύ όμορφο και παρείστικο στέκι στα σύνορα Βύρωνα-Παγράτι.Μπαίνουμε μέσα και ψάχνωντας τραπέζι (γιατί ήταν "πήχτρα")βρήκαμε δύο φίλους(αρα και τραπέζι!) και παραγγείλαμε αμέσως δυο "αλοιφές"όπως χαρακτηριστικά λέει ο κατάλογος κ ένα καραφάκι...Στο πρώτο καραφάκι μιλάγαμε χαλαρά,στο δεύτερο χαχανίζαμε ελαφρά ενώ, στο τρίτο "πουλάγαμε τρέλα" ζητώντας ψωμιά κ κοπανιστή(αλοιφή) την ώρα που ένας μεθυσμένος (εμείς δεν είμασταν ακόμα...)έπεσε μαζί με την πόρτα στο φεύγα!Έμεις απλά τα κάναμε πάνω μας απο..τα γέλια!Τελικά..μετά απο δυό σβούρες στην τουαλέτα (Σχετικά καθαρή με μεγάλους καθρέπτες)λίγα χάχανα και δυό τρείς παράξενες εξομολογήσεις έπειτα -εκ των βαθέων θα έλεγα-είπαμε στην σερβιτόρα(συμπαθεστάτη ήπιε κ κείνη ένα ρακάκι)να μας φέρει τον λογαριασμό...Πήγαμε άτα με τα πόδια... έως το σπίτι(ευτυχώς δεν είμασταν και ντίρλα...)και... το μεσημέρι πια επιστρέψαμε πάλι διότι, είχα ξεχάσει -ολόκληρη- την τσάντα στο...μαγαζί...Εν πάση περιπτώση,το μαγαζί είναι πολύ ζεστό,διαθέτουν και ζωντανές βραδιές και ενδείκνυνται για πολυπληθείς παρεούλες.Όπως και νάχει αν έχετε διάθεση για οινοποσία πάρτε τα πόδια σας,ταξάκι ή φροντίστε να οδηγήσει κάποιος άλλος.Εξάλλου έχει έχει πλάκα το μεθυσμένο περπάτημα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου