Τσάρκα και αμπελοφιλοσοφία
Την Κυριακή ενώ έκανα βόλτα με μια φίλη μου στο κέντρο της Αθήνας σαν πραγματικές τουρίστριες μετά από το μπανάκι μας στη θάλασσα, αντικρίσαμε πολλά πράγματα και θάματα. Όμορφες βιτρίνες,με γλυκά, ρούχα, πολύ τρέλα, πρεζάκια, άστεγους και γενικά πολύυυ κόσμο. Αφού φάγαμε τα πάντα όλα στα Macdonalds και είδαμε όολο το σκηνικό μιας μαινόμενη τουρίστριας που έβριζε την υπάλληλο στα Mac γιατί δεν άνοιγε την κάμερα να δει τον τύπο που την έκλεψε στο μαγαζί, πήραμε δυο ανάσες, ξεφυσήξαμε και φύγαμε...
Το σοκ
Συνεχίσαμε να χαζεύουμε για να χωνέψουμε και να χαλαρώσουμε και ξαφνικά σταματάω ξεφωνίζοντας σαν μωρό έξω από ένα ζαχαροπλαστείο εκστασιασμένη με τα γλυκάκια που ήταν στοιβαγμένα στη βιτρίνα. Αμυγδαλωτά, σοκολατάκια σε διάφορα σχηματάκια, γλυκάκια με χρώμα αλλά και ζαχαρένια προσωπάκια που ήταν σαν να σου κλείνουν το μάτι και σου λέγανε ''Πρέπει να με φας τώρα''! Η ζωή μπορεί να γίνει πολύ ωραία αλλά μάλλον πολύ γλυκιά αναλογίστηκα. Με σκουντάει η φίλη μου να φύγουμε να μην μπουκάρουμε και μείνουμε ταπί και ψύχραιμη και την ώρα που φεύγουμε με τα σάλια να τρέχουν αντικρίζω την εξής εικόνα:
Τα κινεζικά είναι ''in''
Καλά πόσοι Κινέζοι πάνε στο συγκεκριμένο ζαχαροπλαστείο;;; Αγγλικά ντεν μιλάει το κυρίου πουτέ;;; Ήμαρτον μήπως ζητάνε και προϋπηρεσία τουλάχιστον πενταετής; Γιατί δεν ζητάνε επιτέλους μια πωλήτρια πολυμηχάνημα πολύγλωσση με πέντε γλώσσες, μεταφράστρια, απόφοιτη διεθνών σχέσεων να τους λύσει και τα όποια προβλήματα διαπολιτισμικών διαφωνιών που μπορεί να προκύψουν; Γιατί δεν το συζητώ, για να πουλάς γλυκά στην Αθήνα πια χρειάζεται να έχεις τουλάχιστον πτυχίο διερμηνείας, διεθνών σχέσεων και ψυχολογίας. Πώς θα ψυχολογήσεις τον πελάτη;;;Και άμα είναι τρελόςς και δεν μιλάει ελληνικά τι θα κάνεις;; Ε;;; Απαπαπα τα αγγλικά δεν είναι της μοδός... Συμφωνώ...
Παρόλα αυτά δοξάζουμε και προσκυνάμε τα γλυκά η εικόνα τους είναι πραγματικά υπέροχη. Δυστυχώς δεν τα κατασπάραξα ακόμα, ούτε και κινεζικά μιλάω, ακόμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου